วันพุธที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554

อีสานสู่ต่างแดน เวียดนาม


 ชมรมนาฏศิลป์และดนตรีพื้นเมือง( วงแคน )
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เดินทางไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่ประเทศเวียดนาม ทางคณะของเราเดินทาง
ตอนแรกพวกเราดีใจมากเพราะคิดว่าจะได้ขึ้นเครื่องบิน แต่สุดท้ายเราก็ได้เดินทางด้วยรถทัวร์จากประเทศลาวมารับที่เมืองไทย เราข้ามแดนที่มุกดาหารข้ามไปแขวงสะหวันนะเขต เราเดินทางไปเรื่อยๆพักรับประธานอาหารเที่ยงที่ด่านลาวบาว หลังจากพักผ่อนแล้วก็เตรียมตัวเดินทางต่อ แต่ปรากฏว่ารถแอร์เสียเราต้องนั่งรถแบบแอร์รอบทิศทางปรับสภาพตามอากาศจนถึงเวียดนาม 
  
ระหว่างรอช่างซ่อมแอร์


คนอีสานเราไม่เคยขาด(แคน)

ข้ามแดนที่ด่านลาวบาว

บรรยากาศระหว่างทาง
สวยมาก 


ถ่ายจากโรงแรมที่พักลงมา 

เที่ยวชมมรดกโลกถำฟองยา
ขาดไม่ได้เลยของสำคัญ


พักรับประทานอาหารได้แล้ว









(เดี๋ยวมีอีกตอนต่อไป)

วันพฤหัสบดีที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2554

สุดยอดแหล่งท่องเที่ยวแห่งแดนอีสาน


อีสานวันนี้ แม้หลายสิ่งจะเปลี่ยนแปลงไปตามกระแสโลก แต่อีกสานก็ไม่เคยฮ่างอีสานที่เหมือนจะเซาซึม วันนี้กลับกลายเป็นแผ่นดินที่ควรค่าแก่ความภาคภูมิใจ ยิ่งในยุคที่โลกร้อนและอาหารแพง อีสารกลัเป็นดินแดนแห่งข้าวหอมมะลิ และกำลังจะชุ่มน้ำด้วยอภิมหาโครงการใหญ่ยักษ์หลายโครงการ แต่เหนืออื่นใด อีสานนี้แหละที่จะเป็นดินแดนหน้าบ้านของประเทศไทยในการออกไปรับหน้ากับการเติบโตของอุษาคเนย์ ที่กำลังพัฒนาก้าวหน้าไปอย่างรีบรุด

          วันนี้คนอีสานนับแสนภาคภูมิใจกับความเป็นแผ่นดินผืนที่กว้างใหญ่ที่สุดของประเทศ การมีประชากรมากที่สุดของประเทศ มีผู้แทนราษฎรจำนวนมากที่สุด และมีเมืองใหญ่ๆ ที่ใหญ่โตจริงๆ ทัดเทียมกันมากมายหลายเมืองด้วยกันผู้คนอีสานวันนี้ทำมาหากินขยันขันแข็ง กำลังงานวันก่อนที่ค่อยเริ่มสร้างบ้านแปลงเมืองเคยออกไปไขว่คว้าหาประสบการณ์ต่างบ้าน ไม่เพียงไปในเมือง ในจังหวัดกรุงเทพฯ หรือประเทศไทย แต่บุกบั่นไกลไปทั่วโลก มาถึงวันนี้ได้นำเข้าอารยธรรมความเจริญ เงินตราความรู้ความคิดใหม่ๆ กลับมาพัฒนามาตุภูมิอย่างมีคุณค่าอเนกอนันต์



และเช่นเดียวกัน ในด้านประวัติศาสตร์ ศิลปวัฒนธรรม และความสวยงามตามธรรมชาติ อีสารก็มีสิ่งดีๆ อันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ และเป็นความยิ่งใหญ่ ไม่เฉพาะเพียงของอีสาน หากยังเป็นเอกลักษณ์ความยิ่งใหญ่ของประเทศด้วยในขณะเดียวกันอีกหลายแง่หลายมุม
         
          "เมืองนี้ ดินดำน่ำชุม ปากุ่มบ้อน คือแข่แกงหาง ปานางบ้อน คือขางฟ่าลัน จักจั่นฮ้อง คือฟ่าลวงบน แตกจ้นจ้น เสียงปีบ โฮแซว เมืองนี้ มีสุแนวระบำลำฟ่อน"

                                                         สุดยอดอีสายก่อนประวัติศาสตร์


สุดยอดขุนเขาแห่งการท่องเที่ยว....ภูกระดึง

สุยอดภูผาและผืนป่าอนุรักษ์

สุดยอดสายนำฉ่ำเย็น แม่น้ำโขง ชี มูน


สุดยอดความงามทุ่งดอกไม้ป่า



สุดยอดอลังการแห่งปราสาทหิน


สุดยอดพระบรมธาตุงวดงามดังนิรมิต




สุดยอดชาวเผ่าอีสาน สีสันของผู้คนและวัฒนธรรมประเพณี






          

วันพุธที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ลูกอีสานใกล้บ้านคิดฮอดแม่

จอมแจ่มเจ้า หญิงหนึ่งคือมารดา
ผู้เพิ่นพาฟูมฟัก ฮักถนอมกล่อมเลี้ยง
ผู้กล้าเสี่ยงกล้าให้ ชีวีได้ไถ่ลูกก่อน
ผู้ที่อดตาหลับขับตานอน ตอนลูกอ้อนบ่สบาย
ผู้เคียงกายฟายน้ำตา ยามลูกหล่าอิดเหมื่อยอ่อน
ผู้ที่สอนให้พรลูก ปลูกฝังให้เจ้าไปดี
ผู้เป็นศรีปัญญาแก้ว เปลวเทียนไขให้เจ้าฮู่ง
ผู้บำรุงลูกในท้อง จนท้องแก่มาร
ผู้ที่ขานนามเจ้าไป ยามได๋ต้องยิ้มใส่
ผู้เป็นห่มไทรให้ลูกแก้ว แนวเซื้อเผ่าพงษ์